Op een dag, lang geleden, kwam ik bij een heel oude dame. Ze liep met een rollator en was ongelooflijk krom. We zouden wat gaan trainen maar eerst wilde ik meer van haar weten. Hoe zat het met haar rug?
Ze vertelde: O, mijn beide ouders waren ook zo krom, dat is bij ons in de familie niets bijzonders, we hadden dat allemaal.
In gedachten ging ik snel alle oorzaken van een kromme rug langs: Bechterew, Scheuerman, rachitis, en duidelijk dus erfelijk. Dus ik vroeg verder naar de oorzaak. Ze vertelde tot mijn verbazing het volgende verhaal:
“Mijn ouders hadden een trekschuit en waren te arm om ook een paard te bezitten. Al vroeg moest ik helpen met het werk, net als mijn ouders. Ik was acht toen ik voor het eerst mee moest trekken. Dat heb ik gedaan tot ik trouwde, op mijn 22e.”
Met enige afschuw dacht ik aan dat jonge meisje dat zulk zwaar werk moest doen en daarvoor ook school moest verzuimen. Ik vertelde dat ik het wel erg voor haar vond.
Nou, antwoordde ze, ik ben er niet slechter van geworden. Ze keek me aan en we schaterden tegelijk: maar wel krom!
geweldig, wat een humor en niet verbitterd.